Sama historia nie jest zła, ale w moim przypadku nie poruszyła aż takich emocji, jak myślałam że będzie, oraz nie zapadła głęboko w pamięci, mimo że od jej skończenia przeze mnie minęło tylko parę dni. Nie była przerysowana ani specyficznie napisana, ale nie wciągała na tyle, by pochłonąć ją na jednym posiedzeniu – a ilość stron na to pozwalała. Nie będzie to moja ulubiona młodzieżówka, choć do najsłabszych jej nie zaliczam.

Choroba idzie ze mną to zbiór historii napisanych przez Annę Kiedrzynek, które pokazują, jak trudno jest się leczyć psychiatrycznie w Polsce. Nie tylko w niedofinansowanych, zaniedbanych szpitalach, ale poza nimi, gdzie człowiek jest pozostawiony sam sobie. Ma szczęście, jeśli ma przy sobie jakąś rodzinę, która chorobę rozumie, wspiera go i dba. Jednak najczęściej tej rodziny nie ma, albo już nie ma. Chorzy często sami doprowadzają do osamotnienia. Tak jak Irena, bohaterka jednej z opowieści, która stale wyobrażała sobie że zadaje innym ból i celowo odsuwała się od wszystkich. Niektórzy swoim zachowaniem wyniszczają rodzinę, jak Rafał, który w manii myślał, że jest wszechmogący.

Otrzymujemy przede wszystkim bardzo dobrą powieść psychologiczną, ale jest w niej zagadka z przeszłości, co przecież wszyscy tak bardzo lubimy. Umiejętne połączenie historii rodzinnej z głęboko skrywanymi sekretami sprzed wielu lat. Mam wrażenie, że M.M. Perr bardzo dobrze tę historię zaplanowała. Umiejętnie podsycając ciekawość czytelnika buduje powieść bardzo esencjonalną.

Dom Oriona jest pozycją, która porusza wiele różnych i trudnych, a dla niektórych także niewygodnych tematów. U jednych wzbudzi smutek, a może i strach, innych zmusi do przyjrzenia się temu, czego na co dzień nie widzą, a znają jedynie z mediów. Ale na pewno nikogo nie pozostawi obojętnym.

Moją uwagę zwróciła kolejna fascynująca kobieca postać — Therese Hjalmarsson, niezwykle utalentowana inspektor kryminalna od spraw niewyjaśnionych. Silna, inteligenta, a przy tym niedoskonała, pełna wewnętrznych rozterek — dokładnie takich wyróżniających się postaci oczekuję. Wisienką na torcie jest miejsce akcji, czyli Szwecja i jej niepowtarzalny klimat: mroczny, duszny i surowy.