Spojrzałem w dół. Czarne conversy z rozwiązanymi szarymi sznurówkami. Luźne spodenki khaki i jeszcze luźniejsza szara bluza z kapturem. Ta bluza była ze mną wszędzie – na plecach miała czarny napięty biceps. Możecie mnie uznać za sentymentalnego, ale zawsze się tak ubierałem, kiedy włóczyliśmy się z Eddiem. Nazywał te ciuchy „mundurem Tristana Stronga”, idealnym na każdą okazję.

Z ulicy dobiegają głosy sąsiadów. Znamy ich – od czasu do czasu na siebie wpadamy. W większej masie wylegają jednak na ulicę tylko w Dzień Niepodległości albo podczas trzęsienia ziemi. Rodzice, Garrett i ja też wychodzimy kolejno na zewnątrz. Dziwnie jest stać tam całą gromadą, zupełnie jakbyśmy chcieli zasięgnąć porady albo przynajmniej szukali potwierdzenia, że to wszystko dzieje się naprawdę. Jeannette i Stu Leesonowie z naprzeciwka, państwo Malecki z noworodkiem i pan Burn­side, który, odkąd pamiętam, wygląda na siedemdziesiątkę. Zgodnie z oczekiwaniami brakuje tylko naszych najbliższych sąsiadów, McCrackenów, którzy zawsze trzymają się z dala od innych i prawdopodobnie po wysłuchaniu wiadomości zabary­kadowali się w swojej podmiejskiej twierdzy.

Aru pamiętała, jak zarzuciła Śpiącemu ręce na szyję, jakby chciała się do niego przytulić. Ale nie był to serdeczny uścisk – miało mu to przypomnieć o osobie, jaką mógł być, o wszystkich wspomnieniach poświęconych przez niego w szaleńczym poszukiwaniu drzewa, które – jak sądził – było w stanie zmienić jego przeznaczenie.

Policja jest skonsternowana zaginięciem pięciorga młodych ludzi w najdłuższym podziemnym kanale w Wielkiej Brytanii. 26 czerwca 2018 roku o godzinie 14:31 sześcioro studentów miejscowego uniwersytetu oraz pies rasy bedlington terier na tradycyjnej barce wpłynęli do podziemnego kanału Standedge od strony Marsden. Gdy dwie godziny i dwanaście minut później łódź pojawiła się po drugiej stronie (w Diggle), na jej pokładzie znajdował się tylko jeden nieprzytomny mężczyzna oraz pies. Pięcioro studentów – Tim Claypath (21), Rachel Claypath (21), Edmund Sunderland (20), Prudence Pack (21) i Robert Frost (20) – zniknęło w tunelu bez śladu. Ten, który ocalał, Matthew McConnell (21), twierdzi, że nie ma pojęcia, co się stało z kolegami.

– Widzę, że przykułem twoją uwagę – skwitował jego zastygnięcie dyrektor. – Świetnie. Tak, od dawna wiem, że wypuszczasz się na nocne przechadzki. Spytasz, cze­mu nic nie robiłem? Doceniam twój intelekt. Jest na­prawdę… wybitny. Zupełnie wyjątkowy. Jednak nie po­może ci on się stąd wydostać. Nawet byś tego nie chciał. Jak przetrwałbyś na zewnątrz? Nie. To nie to. Po prostu chcesz mieć tu, na miejscu, trochę lepszy żywot. Trochę więcej wolności. Trochę wyzwań. Chciałbyś jeszcze raz poczuć, że jesteś coś wart. No cóż. Ty mi pomożesz, a ja zadbam o to, żebyś miał większą swobodę w poruszaniu się po ośrodku. Przygotowałem nawet odpowiednie pisma do rady nadzorczej. Zainteresowany?