Prawdziwa królowa. Andrew Marr. Marginesy 2012

Andrew Marr to brytyjski pisarz i autor filmów dokumentalnych. Jedną z jego książek jest historia angielskiej królowej – Prawdziwa Królowa. Elżbieta II jakiej nie znamy.

Elżbieta II – królowa Anglii to trudna postać do przedstawienia i opisania. Stroniąca od wywiadów, pilnie strzeże swej prywatności. Andrew Marr jako rzetelny autor dostał możliwość napisania książki i opowieści o swej władczyni. Tom zawiera wiele ciekawych, precyzyjnych zdjęć i dokładną analizę polityczną.

Prawdziwa Królowa ukazuje życie całej monarchii sprzed II Wojny Światowej aż do teraz. Dzieje i życie dziadków i rodziców Elżbiety II. Jej niełatwe, choć chronione przed wszelkimi „zawieruchami świata” życie. Dynastia Windsorów narodziła się 17 lipca 1917 r. Jerzy V oznajmił: „rezygnujemy i zalecamy zerwanie ciągłości używania stopni i godności, tytułów i honorów diuka i księżnej Saksonii (…) i wszystkich niemieckich innych stopni”. Zmieniono nazwiska by wszystkie ślady powiązań niemieckich zostały błyskawicznie wymazane. Już wtedy Królowa Wiktoria wskazała na to, że zwyczaj dynastycznych małżeństw powoduje kłopoty. „Nowa Krew z nie królewskich rodzin brytyjskich miała wzmocnić tron moralnie i fizycznie”. Monarchia została znacjonalizowana.

Szkocko-brytyjski patriotyzm i namiętna niechęć do Niemców, Elżbieta, matka Elżbiety II, miała mocno zakorzenioną na długo przed dojściem Hitlera do władzy. Marr pokazuje apetyt na życie Elżbiety, jej zaraźliwy entuzjazm. Jest ona bardzo dobrze wykształconą osobą. Jako młoda kobieta zaciskała zęby i ruszała na długie królewskie objazdy, zostawiając w domu dzieci. Rozważnie obchodzi się z pieniędzmi i kocha konie. Jej miłość do wyścigów konnych to zupełnie „osobny świat”.

Pisarz wspomniał też o kontaktach ze zwykłymi ludźmi, premierami, którzy następowali w Wielkiej Brytanii, a potem Anglii, oraz z głowami państw. Królowa wypełniała obowiązki konstytucyjne ale też odgrywała rolę prywatną. Jej życie publiczne polega na „pokazywaniu się”. Towarzyszy jej specyficzna aura, wytwarza nastrój nerwowego oczekiwania. Królowa chłodna i przenikliwa. Wyraz jej twarzy zmienia się z naburmuszonego do promiennego i odwrotnie, bardzo szybko, wiele zdradzając. Wielokrotnie objechała świat dookoła. Traktuje bycie królową jako powołanie, misję przed którą nie można uciec.

Po przeczytaniu tej jakże ciekawej pozycji można stwierdzić, że bycie królową to nie tylko fanfary, pieniądze i blask, a przede wszystkim ciężka praca. Nikt dobrowolnie, wiedząc z czym wiąże się taka funkcja, nie wybrałby takiego trybu życia. Jakiekolwiek przyszłe zagrożenie dla Windsorów może nie być wynikiem politycznego zamieszania, ale może nadejść również z szeregów rodziny, która stara się przetrwać w szybko pędzącym świecie głodnych sensacji reporterów i intrygantów.