Piaskowa Góra, Joanna Bator, WAB 2011

Książka Joanny Bator to historia o czterech kobietach i ich mężczyznach, dziejąca się na przestrzeni kilkudziesięciu lat; począwszy od czasów przedwojennych, przez epizody II wojny światowej, powojenne zasiedlanie ziem odzyskanych, aż po epokę Gierka i stan wojenny, kończąc się w 1991 roku. Każdy
z bohaterów jest na swój sposób postacią niezwykłą, choćby z racji skrywanych skwapliwie tajemnic. Widok na Polskę z Piaskowej Góry, to spojrzenie w samo sedno tego, kim jesteśmy my- Polacy. 

    
Główną bohaterką "Piaskowej Góry" jest Dominika, dziewczyna niepodobna do nikogo ze swojej rodziny, urodzona po trupie siostry bliźniaczki. Opisane w powieści losy dwóch rodzin, połączone są właśnie tą postacią. 
Brak dialogów w książce nie utrudnia wbrew pozorom czytania. Dzięki niezwykle plastycznemu językowi, jak i dbałości o szczegóły, każdy czytelnik odnajdzie tutaj echo własnych przeżyć bądź wspomnień rodziców lub dziadków. Nie jest to lekka lektura, nie przeczyta się "Piaskowej Góry" szybko. Joanna Bator wymaga od czytelnika uwagi, bez pewnego skupienia nie uda się w pełni zagłębić
w charakterystycznym języku autorki.
   

Czytając "Piaskową Górę" po głowie często chodziły mi słowa Kazika Staszewskiego - " Polska, mieszkam w Polsce, mieszkam tu tu tu tu...". Autorka bardzo wiernie oddaje Polaków portret własny, do bólu prawdziwy.

Polecam
/MC/