Córka pedofila. Ewa Pierce. Wieża Czarnoksiężnika 2017

Są takie książki, które swoją tematyką podejmują niezwykle trudne, dramatyczne i przerażające tematy, uważane powszechnie za tabu. Tematy, o których mówi się jedynie w mediach, specjalistycznej literaturze naukowej, czy też chociażby przy okazji dramatycznych i głośnych spraw kryminalnych... Takim zagadnieniem jest pedofilia, o której to nie rozmawia się w naszych domach, nie podejmuje tej kwestii w telewizyjnych serialach, nie czyni głównym tematem powieści literackich. Są wyjątki, choćby takie jak debiutancka opowieść Ewy Pirce Córka pedofila, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Wieża Czarnoksiężnika.

Fabuła powieści przedstawia dramatyczne losy nastoletniej dziewczynki o imieniu Lexi – tytułowej córki pedofila. Po odejściu matki przed laty, wykorzystywana seksualnie przez swojego ojca, zadającego jej rany nie tylko na ciele, ale i na duszy. Nieufna, opryskliwa, agresywna – oto jaką stała się osobą, żyjącą w swoim zamkniętym, samotnym i straszliwym świecie. Aż pewnego razu na jej drodze staje dwoje wyjątkowych chłopców – przesympatyczny, pulchny, rudowłosy Henry oraz niezwykle przystojny i intrygujący James. Za sprawą pewnego wydarzenia Lexi "wpuszcza" ich do swojej zamkniętej dotąd codzienności, otwierając także i swoje serce... Wkrótce jednak okazuje się, że także James skrywa swoją dramatyczną tajemnicę...

Utwór Ewy Pirce oferuje niezwykle poruszającą i barwną historię o życiowej traumie młodego człowieka, mającego za sobą więcej straszliwych przeżyć, aniżeli setki dorosłych. Traumie, jak i również mozolnej, niespiesznej i ogromnie trudnej próbie wychodzenia z jej okowów, tak za sprawą przyjaźni, bezinteresownej pomocy drugiej osoby, jak i pierwszej miłości... Odkryjemy tu dramatyczne sceny, doznamy silnych emocji, zaangażujemy się bez reszty w życie tych młodych bohaterów, jak i też dotkniemy zła w najokrutniejszej, bo ludzkiej, postaci. Jednocześnie jednak odbierzemy przy tej lekturze także i ważną lekcję życia, mówiącą o tym, że nigdy nie jest za późno na odmianę naszego losu, jeśli tylko bardzo tego pragniemy.

Historia Lexi ujmuje nas szczerością jaka płynie ze stron tej książki. To, co czuje, jak żyje i w jaki sposób radzi sobie główna bohaterka ze swoim brzemieniem, jest tak realistyczne, iż nie sposób w to nie uwierzyć. Fakt ten tłumaczy z pewnością zawarta w książce adnotacja, iż historia ta została zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami, choć i tak sam sposób przełożenia jej na papier zasługuje na słowa uznania. Myślę, że do tej pory chyba nie udało się nigdy nikomu ukazać na kartach literatury w tak realistyczny i żywy sposób natury i osobowości ofiary pedofilii, jak uczyniła to autorka w tej książce.

Bardzo istotnym aspektem jest również to, iż w oparciu o główny wątek powieści – dramatyczne losy wykorzystywanej seksualnie Lexi, autorka porusza także inne ważne kwestie, związane m.in. z brakiem rodzicielskiej miłości i akceptacji, czy też ciężkiej choroby. To ważne, iż sam temat molestowania seksualnego nie przytłacza innych wątków. Dzięki temu obraz tego literackiego świata jest pełniejszy, prawdziwszy i bardziej intrygujący dla czytelnika. To także symboliczne odzwierciedlenie prawdy, iż nawet po najokropniejszym wydarzeniu w naszym życiu, nie wolno się poddawać i trzeba, choćby za wszelką cenę, iść dalej.

Książka z pewnością nie należy do najłatwiejszych w odbiorze, ale chyba też i w przypadku podejmowanej przez nią tak trudnej tematyki być tak nie mogło. Jednak to, w jaki sposób przedstawia i obrazuje ona sobą dramat pedofilii z perspektywy jej ofiary, wynagradza z nawiązką owe trudne emocje. Oczywiście, to literatura (mimo wszystko) rozrywkowa, a więc poddana także i pewnej fabularnej obróbce, tak by było efektownie, ciekawie, barwnie, chwilami być może odrobinę nazbyt pikantnie. Wszystko to łącznie sprawia, iż powieść może dotrzeć do szerokiego grona młodych czytelników, którzy być może dzięki temu inaczej spojrzą na swoich kolegów i koleżanki, z których ktoś może potrzebować wsparcia i pomocy, tak jak potrzebowała jej główna bohaterka tej opowieści.

Córka pedofila to udany debiut Ewy Pirce. Debiut, wobec którego nie można przejść obojętnie, o co ostatnimi czasu coraz trudniej we współczesnej literaturze. To odważna i zarazem bardzo potrzebna książka, która z pewnością poruszy niejednego czytelnika i tym samym być może zwróci uwagę na to, że pedofilia to nie temat tabu, lecz jak najbardziej obecne w naszym życiu zagrożenie, z którym trzeba walczyć ze wszystkich sił. Polecam – naprawdę warto poznać tę historię.