Cisza. Małgorzata Wojcik, Rafał Żak. PWN 2017

Milczenie kojarzy się nam ze spokojem, odpoczynkiem, chwilą na rozmyślenia. W ciszy najlepiej jest się nam skupić, czytać, spać. Jest dla nas bardzo ważna. Ta, o której mówię, ta najprostsza i pierwsza, która przychodzi nam na myśl, jest tylko jedną z wielu jej odmian. Znajdujemy ją w różnych aspektach życia. Dzięki tej książce możemy poznać ją jako różne zjawiska i nie zawsze jako element nam sprzyjający. Autorzy polecają czytać w ciszy. Ja także.

 

W dzisiejszych czasach jest jej coraz mniej. Natłok ważnych spraw, wszelkie media, ciągle pędzące życie, często odrywa nas od spokoju, którego tak pragniemy. Autorzy książki w pewien sposób chcą nam pomóc ją odnaleźć w różnych dziedzinach, byśmy wiedzieli, że tak nie do końca ciągle się z nią mijamy. Chcą nam pokazać jak najwięcej jej odmian, dlatego też mowa jest na przykład o takiej ciszy, która jest dla ludzi środowiskiem naturalnym i ,,mówią'' ciszą — czyli językiem migowym i specjalnym alfabetem. Innym rodzajem jest ta usytuowana prawnie — cisza nocna, tak ważna dla nas. Cisza może być także w różnych sytuacjach głośniejsza niż jakikolwiek inny krzyk. Ludzie o tym wiedzą, więc często milczy się w protestach. Oprócz tego obchodzimy też Dzień Milczenia, który jest swoistym apelem o dyskryminacji społeczności LGBT. Znajdziemy też akapit o tym milczeniu, które boli — czyli minuta ciszy. Autorzy przytaczają też kilka dłuższych historii na temat ludzi, którzy żyją w ciszy często całe życie. Wybierając tę drogę, są szczęśliwi. Bardzo duża część książki jest poświęcona ciszy w muzyce, czy sztuce mówiąc najogólniej.

 

W książce jest o wiele więcej. Napisana jest w sposób bardzo informacyjny. Miałam przyjemność jakiś czas temu recenzować książkę o tym samym tytule autorstwa Erlinga Kagge — wbrew temu samemu tytułowi to dwa różne sposoby patrzenia na ten temat. PWN wydał pozycję, która bardziej ma nas czegoś nowego nauczyć (jak to na PWN przystało). Książka Małgorzaty Wójcik i Rafała Żaka jest dowodem na to, że o tak małej ciszy można jeszcze sporo powiedzieć. Bardzo podobało mi się podejście autorów do tematu. Skrajne dziedziny życia, które łączy jedynie cisza.