Co czyni tę książkę tak dobrą? Cóż, myślę, że przede wszystkim jej niepowtarzalny, duszny, przerażający klimat, jak i też autentyczność przekazu. To apokalipsa, ale jednak ze wszech miar realistyczna, ludzka i dokładnie taka, jaka może się wydarzyć także i w naszej rzeczywistości. Apokalipsa narodu, natury, społecznych relacji i indywidualnego życia człowieka, któremu coś się odbiera, którego skazuje się na ból i który nie ma już nic, o co chciałby walczyć. To straszny, trudny i bolesny obraz, który jednak przemawia tu do nas w ogromną siłą swojego przekazu, czyniąc tym samym spotkanie z tą powieścią tak spektakularnym...

Dzieło Radeckiego stanowi pierwszorzędną, klasyczną, niezwykle intrygującą i porywającą baśń dla młodego czytelnika! Baśń wypełnioną przygodą, humorem, nieustającą akcją i bardzo mądrymi emocjami, odwołującymi się do tego, czym jest przyjaźń, poświęcenie dla dobra innych i bratersko-siostrzana miłość, która może przezwyciężyć absolutnie wszystko.

Jaksa to powieść osadzona w bliżej nieokreślonym świecie wykreowanym, w dużej mierze bazującym na średniowiecznej Europie Wschodniej, z połączenia kultury słowiańskiej oraz rycerskiej. Jest także swego rodzaju mocno zmodyfikowaną adaptacją religii pogańskich i chrześcijaństwa. Na wstępie pragnę także zaznaczyć, że tytuł został wyraźnie podzielony na dwie odbiegające od siebie części, chociaż obie oscylują wokół głównego bohatera. Pierwsza, stanowiąca zdecydowanie najbardziej spójną historię opowiada o dzieciństwie Jaksy, kiedy to jego rodzime ziemie zostają zaatakowane przez Hungurów – koczowniczy lud do bólu wręcz przypominający historycznych Hunów czy Mongołów. Królestwo Lendii pada pod naporem najeźdźców. Ojciec, będącego wtedy małym chłopcem Jaksy podstępnie i zdradziecko zabija chana, przywódcę wielkiej ordy, tym samym skazując swój ród na straszliwy los.

Autor do rozmów zaprosił samych praktyków, którzy dzielą się z czytelnikami własnymi doświadczeniami, swoim spojrzeniem na tytułowe gatunki cyfrowe. I właśnie dzięki lekturze dowiadujemy się co nieco o demoscenie, o demie samym w sobie, o muzyce cyfrowej, o chiotune’ach, tekstówkach, hipertekstach czy generatorach tekstowych. Podejrzewam, że większość z tematów jakie tu zaznaczyłam brzmi dla was obco. Dla mnie też na początku brzmiały, jednak z każdą przeczytaną stroną te pojęcia przyswajałam, stawały się one coraz łatwiejsze w odbiorze.

To spotkanie z literaturą obyczajową z najwyższej półki. Literaturą, która nas elektryzuje i urzeka od pierwszej do ostatniej strony, dzieląc ten czas na to co przyjemne, ale też to, co ważne. Przyjemne jest uczestnictwo w życiu bohaterów i śledzenie ich barwnych losów. Ważnym zaś jest prawda i mądrość o tym, iż życie, miłość i rodzina, są zawsze najważniejsze. To wszystko niesie przyjemność, nierzadko łzy wzruszenia, czasami uśmiech, czyli de facto to, czego tak bardzo wszyscy poszukujemy w literaturze...