Motywem przewodnim są zabawki, niby prosty i dziecięcy temat, tylko, że zapominamy, że zabawki mogą być także dla dorosłych. Każde z opowiadań jest inne. Każde skupia się na czymś innym, ale nie zapomina o motywie głównym. Niektóre będą zabierać nas na cmentarz, czy też do domu starszej schorowanej babci, a kiedy indziej lalka Barbie posłuży do okaleczenia mężczyzny. Każda opowieść zaskakuje i wnosi coś innego, przenosząc nas do swojego unikalnego świata, w którym groza tworzy iluzję, a ciarki same zaczynają biegać nam po ciele.

Ja już od Pokolenia Ikea wiem, że bohaterowie Piotra C. są  sfrustrowani i postrzegają rzeczywistość w bardzo brudnych barwach, ale zawsze wierzę, że ta błyskotliwość i naprawdę udane zdania, jak to o śląskim śniegu, który nadaje się tylko do kina moralnego niepokoju, zrekompensują mi tendencyjność i powielanie schematu

Biblioteka w oblężonym mieście to książka, która bardzo boli, ale napawa też wiarą w człowieczeństwo. Niesamowite jest to, że Thomson napisał reportaż nigdy nie będąc w tytułowej bibliotece i nie uczestnicząc w opisanych wydarzeniach. Całość powstała dzięki wiadomościom tekstowym i rozmowom np. przez Skype`a. Stawia to oczywiśćie pytanie o pracę reportera i kanały, jakimi należy przekazywać informacje. Czy jest to zarzut? Chyba raczej wręcz odwrotnie i należy docenić umiejętność odwzorowania miejsca bez możliwości zobaczenia go i charakterystyki rozmówców bez poznania ich i porozmawiania z nimi w cztery oczy.

Autor postanowił przyjrzeć się początkom rozwoju stomatologii, poprzez wszystkie epoki doprowadza czytelnika do finału w czasach współczesnych. Czego możemy się dowiedzieć? Przede wszystkim ciekawych chwytów, do jakich uciekali się ówcześni znachorzy, balwiarze, golibrodzi czy fryzjerzy: czy remedium na bolący ząb może być woda "którą uprzednio obmyto fallusa" lub picie moczu młodzieńca? Czy tłuszcz z zielonej żaby może pomóc w ekstrakcji zęba? Spotkamy się z wyznaniem wiary w to, iż kły, czy górne siekacze, anatomicznie połączone są z oczami, a patronką zębów i wszystkiego, co z nimi związane, jest święta Apolonia, której przejmujący żywot, w tym tortury dotyczące wyrywania zębów, a mające skłonić ją do wyrzeczenia się wiary, wyniosły ją na ołtarze.

Fabuła również mknie jak puszczona z łuku strzała, co jest charakterystyczne dla stylu Rogozińskiego. Maja i Kazimiera nie zdążyły pobyć w Opatowie trzech dni, a już musiały z niego uciekać przed policją. Nie minęło dużo czasu, a z jednego trupa zrobiły się dwa! Trup w świętokrzyskim ścieli się gęsto, na co może mieć wpływ Ojciec Mateusz, zarówno ten serialowy, jak i książkowy, bo i taka postać przewija się przez Teściowe….