Paradoksalnie podtytuł książki może być mylący, bo Porno wcale nie jest o tym, jak oni to robią. Głównym celem Ziębińskiego jest ukazanie ludzkiego oblicza branży i przywrócenie jej pracownikom godności. Dziennikarz stara się np. pokazać, że aktorki porno wcale nie pójdą do łóżka z każdym facetem; dla nich granie w filmach pornograficznych to przede wszystkim praca – choć nie ukrywają, że robią to, co lubią i nikt ich do tego nie przymusza. 

  Operator 112, autorstwa Romana Klasy, w małym stopniu ujawnia nam tajniki pracy tytułowej postaci. Nie jest to typowy reportaż, którego się spodziewałam, a raczej biografia pracownika linii ratunkowej. Jeśli jednak przebrniemy przez mniej więcej połowę i nas nie zniechęci, to dostaniemy kilka poruszających historii związanych z tym zawodem.

Zabawa słowami, wierszowane poszukiwanie zaginionego klipsa solenizantki zajęczycy Trusi, wywołały uśmiech na mojej twarzy i mentalny powrót do dzieciństwa. Czy słynny detektyw rozwiąże tę zagadkę? Czy oskarżenia wobec sroki okażą się prawdziwe? Czy wszyscy jesteśmy w kręgach uprzedzeń i do czego mogą one doprowadzić?

  Wiadomo, że każda historia ma swój koniec i początek, a niezachwiana wiara Pata w szczęśliwe zakończenia bywa rozczulająca. Jednak czasem nasz happy end różni się od tego, jakiego byśmy sobie życzyli, bowiem nie zawsze to, czego oczekujemy, jest tym, czego naprawdę potrzebujemy. Dziecięca naiwność głównego bohatera przywodzi mi na myśl Forresta Gumpa, tak samo jak on uroczo nieporadnego. Autor przybliża nam świat widziany oczami osoby chorej psychicznie, jest to świat zdumiewający, niejednokrotnie zaskakujący i przewrotnie zabawny.

Byłam po obu stronach barykady. W związku, w którym byłam potwornie zazdrosna, i w takim, w którym byłam obiektem kontroli i zazdrości. A patrząc mniej zero-jedynkowo, bywam zazdrosna. Wszyscy bywamy. I to nie tylko w stosunku do partnera. Lekarstwo na zazdrość Roberta L. Leahy'ego od pierwszych stron otuliło mnie pełnym zrozumieniem dla człowieczeństwa i jego różnych aspektów. Pokazuje zazdrość jako uczucie, które jest tak samo ważne, jak każde inne, i na które składa się całe spektrum emocji. Wychodząc od spostrzeżeń odnośnie natury i wzorców zazdrości, zawiera też wskazówki, pomagające uwolnić się wstydu, który towarzyszy nam, gdy jesteśmy zazdrośni, bądź stajemy się jej obiektem. Wnikliwość i czułość, z jaką autor przygląda się zazdrosnemu umysłowi, pozwala zrozumieć jego działanie i znaleźć sposoby na ustawienie się inaczej w stosunku do zazdrosnych myśli